Dzieciństwo. Czas piękny i trudny jednocześnie. Dorosłym przede wszystkim kojarzy się z szukaniem sposobów na nudę, dzikimi zabawami podwórkowymi z rówieśnikami, budowaniem baz, wakacjami, lodami… Z perspektywy dzieci w dzieciństwie także widoczne są emocje – strach, zazdrość, poczucie krzywdy czy niesprawiedliwości – małe dzieci dopiero uczą się je rozróżniać, obserwują i chłoną otoczenie z powagą należną ich wiekowi czy doświadczeniu.
Podobne odczucia i sytuacje dotykają bohaterów uroczej książki Piotra Wilkonia „Kocie ścieżki” (wyd. Tatarak, 2022). To opowieść opisująca dzień pełen przygód, które przeżywa troje kociąt, rodzeństwo: Kocmołuch, Miciek i Klarka. Kociaki są pełne energii i nieustannej ochoty na figle, skaczą, gonią wstążki lub własne ogonki, przeganiają pająki… Aż pewnego dnia dostojna kotka Micia, mama trojga urwisów, zapowiedziała prawdziwe, poważne polowanie. Co to był za dzień! Kocie maluchy z radości aż robiły salta, po czym wyruszyły tropem matki. Szybko obudził się w każdym duch odwagi, a nawet dzikości. Krok po kroku przekraczali własne granice udowadniając sobie i mamie, że są gotowi. Aż do chwili spotkania z czymś arcygroźnym…
Jak w każdej dziecięcej historii, także i w tej wybrzmiewa moment, który utarł maluchom przysłowiowego nosa. Jak się jest małym łatwo być odważnym, równie łatwo można tę odwagę stracić… Szczęśliwie obecność i czujność kociej mamy okazała się skutecznym lekiem na lęki.
Opowieść syna zilustrował Józef Wilkoń, portretując pręgowane kocięta o wielkich bystrych oczach, gęste szumiące trawy, wysuszone siano i inne elementy wiejskiego krajobrazu. „Kocie ścieżki” to popis jego wirtuozerii w technice rysunku pastelami, z których fenomenalnie wydobywa fakturę, zarówno szorstkość, jak i miękkość, jak i obrazuje cały wachlarz emocji odczuwanych przez zwierzęta.
Opowieść stworzona w duecie przez ojca i syna to zwyczajna, prosta i przez to ważna historia o dzieciństwie. O okresie wolności przygód, dziecięcej zawadiackości i wrażenia zdobywania świata. Jest w niej także miejsce na wspólne przeżywanie różnych uczuć – dumy i szczęścia z samego siebie, strachu wobec zagrożenia, poczucia bezpieczeństwa, zaufania i miłości w towarzystwie matki. W tych szeroko otwartych kocich oczach kryje się życie. Ta sama tajemnica dotyczy każdego dziecka.
Barbara Górecka / Dom Bajek
