Wraz z postępującą jesienią znikają liście z drzew, wieczory stają się dłuższe, poranki mroźniejsze, czas płynie inaczej… Sięgamy po kakao, ciepłe koce i czekamy na zimę. Ta najpiękniejsza czaruje także literacko – a ponieważ najbliższe tygodnie są idealnym czasem na rodzinne lektury zapraszamy do nowego cyklu recenzji: ZIMOWE POLECANKI KSIĄŻKOWE 🙂
Jak wiele już razy mogłam się przekonać świat dzieli się na tzw. psiarzy i kociarzy. Czasami miłość do psów i kotów chodzi ze sobą w parze, czasami bywa przyczynkiem emocjonalnych dyskusji i sporów. Którąkolwiek ścieżkę wybierzemy trudno odmówić kotom osobowości i charakteru, nierzadko wyjątkowego. Koty obdarzone są gracją i czymś nieuchwytnym, zadziornym, wyrazistym.
Findus również jest kotem niebywałym. To zwierzę – petarda, szybki, wyjątkowy, inteligentny i bardzo bardzo zabawny. Żyje z dala od innych ludzi, na towarzysza codzienności obrawszy Pettsona, sympatycznego staruszka mieszkającego samotnie w otoczeniu kur i … mukli. Ich codzienność wypełniona jest zabawnymi przygodami, majsterkowaniem i ogrodnictwem, zimą zaś…
Zima to czas spokojniejszy, wokół panuje coraz większy mróz, a z nieba sypie gęsty śnieg, w ich skromnym domu rozpoczynają się przygotowania do Świąt Bożego Narodzenia. Ten rok będzie jednak inny niż wszystkie poprzednie. Pettson doznaje bolesnego upadku niedługo przed wigilią, jego noga zostaje unieruchomiona, a cały plan musi zostać zarzucony. „Goście na Boże Narodzenie” Svena Nordqvista (wyd. Media Rodzina, wyd. 2007) to jedna z najcieplejszych i najbardziej poruszających części z cyklu o Pettsonie i Findusie. Miłośnicy serii odnajdą w niej moc absurdalnie charakterystycznego humoru, fabuła nie jest jednak daleka od wzruszeń. Niepokój i niecierpliwość Findusa, który szczerze nie może znieść myśli, że Święta mogą się nie udać, udziela się czytelnikom. Kolejne odsłony elementów opowieści prowadzą do prawdziwie szczęśliwego zakończenia, niosąc także wiarę w ludzi i ich dobre serca.
Svena Nordqvist w całej serii daje popis wirtuozerii rysunkowej, kreśląc za pomocą rozedrganej kreski ekspresyjne kompozycje. Lekko i niemal szkicowo nadaje postaciom dynamikę ruchu, rozrysowuje ich emocje, przede wszystkim kierując uwagę na mimikę i spojrzenia. W z pozoru zwyczajną opowieść wplata wątki uzupełniające, dodające poczucia nadrealności – ilustracje pełne są drobnych szczegółów i maleńkich postaci (cudowne mukle), które prowadzą swoje odrębne życie.
„Goście na Boże Narodzenie” to jedna z książek, która od lat wraca w grudniu na naszą domową półkę z książkami. Czytamy ją ciągle na nowo, znając już każde słowo opowieści, spragnieni nadziei, którą niesie światu.
Barbara Górecka / Dom Bajek
