Każdy z nas ma potrzebę, mniejszą lub większą, aby gdziekolwiek poczuć się jak w domu. Niektórzy wiją przysłowiowe gniazdo długo i wytrwale budując wokół siebie ukochaną, bezpieczną przestrzeń. Inni wywracają swój świat do góry nogami, od czasu do czasu migrując w inne miejsce, jednak i wtedy czujemy potrzebę oswojenia nowego otoczenia – to naturalna cecha człowieka. Niestety w szukaniu swojego miejsca na ziemi często zapominamy o innych jej mieszkańcach, z radością przyglądamy się nowym projektom domów czy osiedli, rzadko zaś zastanawiamy się, komu tym samym mieszkanie odbieramy. A że jesteśmy gatunkiem szczególnie inwazyjnym stanowimy niestety zagrożenie dla roślin i zwierząt.
„Wielki zielony dom” Małgorzaty Kur to książka o tytule bardzo symbolicznym (wyd. Skrzat, 2021, ilustracje: Agnieszka Matz). Miejscem, w którym została osadzona fabuła nie jest wysoki blok w pastelowo-miętowym kolorze czy monumentalna porośnięta bluszczem willa z ogrodem. To las, którego mieszkańcy zostali przez autorkę przedstawieni na podobieństwo ludzi. Para zakochanych nornic spodziewających się potomstwa, popielice wybierające się w odwiedziny swoich dorosłych dzieci czy siostry sarny – Salma i Sabina mieszkają w różnych zakamarkach boru, a ich perypetie rozgrywają się na tle mijających pór roku.
Przedstawionym przygodom daleko jednak do sielanki. Spokojne życie zwierząt przerywa szkodliwa interwencja człowieka – głośne zachowanie w lesie, niedopałek wywołujący pożar, śmieci, które stają się niemal śmiertelną pułapką, budowa drogi uniemożliwiająca powrót do norek, duszący smog nadciągający od pobliskiego miasta, polowanie na dziki… Autorka wyraziście kreśli słowami niebezpieczeństwo i utrapienia dotykające opisywanych bohaterów. Krótkie rozdziały zdecydowanie dają do myślenia, wiele w nich emocji oraz opisów, które pozwalają na współodczuwanie grozy razem z zającami, borsukami, jeżami czy dzikami.
Tymczasem las to dar, który powinniśmy traktować z szacunkiem. Czyste powietrze, piękne rośliny, majestatyczne drzewa czy świergot ptaków to prezent nie dany na zawsze. Uczmy zatem dzieci, by dbać o przyrodę pamiętając, że nie jesteśmy jedynymi mieszkańcami tego symbolicznego domu.
Książka została objęta patronatem czasopisma „Dzieci”.
Barbara Górecka / Dom Bajek
