Please select a page for the Contact Slideout in Theme Options > Header Options

„Idea”. Recenzja

„Idea”. Recenzja
9 sierpnia 2023 Redakcja DZIECI

Kiedy pojawia się myśl…

Często tak bywa, że im jesteśmy starsi, tym bardziej boimy się pojęć abstrakcyjnych. Tak, jakby ukorzenienie w rzeczywistości dawało poczucie bezpieczeństwa. Sztuka nieprzedstawiająca zamiast kusić nas napięciem kompozycyjnym czy paletą barw raczej onieśmiela, obawiamy się snuć tropy interpretacji, chowamy się pod hasłem Ja tego nie rozumiem i już. Tymczasem dzieci mają chłonne i szczere umysły, które z otwartymi ramionami witają abstrakcję pod różnymi postaciami. Warto się tego od nich uczyć.

Anna Paszkiewicz historię, która w swojej istocie jest prosta, przedstawia w formie bardzo symbolicznej, nadając jej tym samym zupełnie inny, świeży wymiar. „Idea” (wyd. Widnokrąg, 2023) jest książką wielowymiarową pod kilkoma względami. Prowadzona narracja jest interesującym zapisem pochodzenia MYŚLI, IDEI i MARZENIA. Autorka subtelnie przedstawia te pojęcia nadając im formę i kształt, a jednocześnie nadal zostawiając dla wyobraźni miejsce do działania. Akcja rozgrywa się na wyspach oddalonych od siebie i otoczonych wodą. Na każdej z nich mieszka jedno dziecko, początkowo nieświadome tego, że nie jest jedyne. Każde z nich budzi się o poranku, je owoce, po zachodzie słońca wraca do szałasu. Obserwująca ich smutek i melancholię oraz niewypowiedzianą tęsknotę MYŚL nazwała naturalną potrzebę ludzi do łączenia się z innymi.

I tak oto myśl stała się ideą

Poetycko ujęta fabuła o pięknym, głębokim i mądrym przesłaniu, jakże ważnym w dzisiejszym świecie, kiedy niejako musimy uczyć czy przyzwyczajać nasze dzieci tego, że najpełniej przeżywa się życie razem z innym, w ich realnej obecności i bliskości, zapisuje się głęboko w sercu.

Abstrakcja na chwilę uzyskuje kształt, jest on inny w zależności od naszej wrażliwości. Fenomenalnie w tym zestawieniu prezentują się drobiazgowe ilustracje Kasi Walentynowicz, absolwentki między innymi Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie i ESAD w Porto, artystki specjalizującej się w projektach dla instytucji kultury związanych z edukacją dziecięcą. Uwagę zwracają nie tylko szczegółowo opracowane kompozycje, których język plastyczny zaskakuje różnorodnością kładzionego konturu i kreski oraz kolorystyką, ale też nieoczywistą formą edytorską. Książkę buduje składana harmonijka, którą można rozkładać na całej długości budując dekoracyjny horyzontalny fryz rysunkowy. To fascynująca literacka i artystyczna podróż o ważnej treści

Barbara Górecka / Dom Bajek