Od dłuższego już czasu czujemy – czasem intuicyjnie, czasem dzięki fachowej literaturze czy wsparciu profesjonalistów, że wzmacnianie w dziecku jego mocnych stron przynosi bardzo dobre efekty. Jakiś czas temu w przestrzeni Internetu krążyło zdjęcie porównujące system oceniania – na każdym widniała tak samo rozwiązana kartkówka z matematyki. Pierwsza fotografia ukazywała tradycyjne podejście nauczyciela – czerwony długopis, „ptaszki” przy prawidłowych odpowiedziach, minusy przy złych, podsumowaniem była tylko wpisana ocena „4” wraz z podpisem sprawdzającego. Ten obraz zestawiony był z długopisem zielonym, którym zostały podkreślone tylko dobre wyniki, na dole kartki widniała wypowiedź nauczyciela: Wszystkie działania wymagające mnożenia wykonałeś poprawnie. Z dzieleniem też radzisz sobie coraz lepiej. „4”. Niby to samo, ale jednak…
Bowiem często jest tak w życiu, że nie potrafimy dobrze i pozytywnie docenić siebie samych. Nie widzimy naszych mocnych stron, które są prawdziwie talentami. Dlatego tak cieszy wspaniała książka pod tytułem „Wielka księga supermocy” (wyd. Mamania, 2020) znanego już duetu Susanny Isern, pisarki i psycholożki oraz ilustratorki Rocio Bonilli. Tym razem w nasze ręce wędruje całkiem dużych rozmiarów publikacja, która jest swoistym inwentarzem mocnych stron dziecięcych osobowości. Dziewczynki i chłopcy obdarzenia są takimi talentami jak dar umiejętnej organizacji, świetna niemal fotograficzna pamięć, dryg do tańca czy wytrwałość. Autorki nie kategoryzują, nie porównują, tylko w klarowny sposób opisują, jak złożone osobowości budują społeczeństwo i jak ich różnorodne „supermoce” wspaniale się uzupełniają. Bo czy może wyjść coś nieobiecującego ze spotkania organizacji z kreatywnością?
„Wielka księga super mocy” to doskonały pretekst do spojrzenia w głąb siebie – pozwólmy dzieciom wyszukać i dostrzec w sobie ich talenty, ich umiejętności, te cechy, które sprawiają, że są wyjątkowe. Pozwólmy na to i sobie samym – spójrzmy na siebie nieco z dystansu, doceńmy nasze możliwości, dzięki którym funkcjonujemy pełniąc wiele różnych ról w życiu. Pozwólmy w końcu dzieciom znaleźć nasze talenty, niech wypatrzą w mamie czy tacie to, co w ich opinii jest godne nazwania „supermocą”. Możemy się pozytywnie zaskoczyć!
Mam w sobie przekonanie, że idąc tą ścieżką oddamy światu ludzi z otwartymi sercami, umysłami, ludzi gotowych do nawiązywania wartościowych i głębokich relacji, chętnych do współpracy i uważnych na siebie nawzajem. Warto!
Barbara Górecka / Dom Bajek
