Kim zostaniesz w przyszłości?
To pytanie często zadają dzieciom nie tylko dorośli, ale i rówieśnicy. Fantazjowanie na temat przyszłego zawodu niejednemu maluchowi zaprząta głowę. Pomysły bywają bardzo różne, ja sama będąc mała dziewczynką planowałam zostać weterynarką i piosenkarką, moje córki marzą o paleontologii, tańcu, rzeźbie oraz pracy w straży miejskiej. Bywa, że życie weryfikuje te marzenia, bywa też tak, że rozniecona w dzieciństwie pasja owocuje w dorosłości obraniem konkretnej ścieżki zawodowej.
Dla małych miłośniczek i miłośników pracy w policyjnym mundurze ukazała się właśnie obfitująca w wiele ciekawostek książka Magdaleny Walkowiak „Mamo, Tato, chcę zostać policjantem!” (wyd. Kinderkulka, 2023). Autorka jest wrocławską policjantką oraz mamą dwóch chłopców, doświadczenie natury zawodowej łączy z aktywnym macierzyństwem, co jest dobrze widoczne w barwnie prowadzonej opowieści. Magdalena Walkowiak szczegółowo wprowadza czytelników w arkana swojego zawodu, jako głównego narratora czyniąc komisarza Lwa. To on z niemałym poczuciem humoru, krok po kroku odsłania tajniki tej fascynującej pracy.
Książkę rozpoczyna symbolicznie przedstawiona rozmowa kwalifikacyjna. Taaaak – policjant to niekoniecznie osoba, która w swoich ubraniach toleruje wyłącznie kolor niebieski. Przede wszystkim to ktoś, kto jest pomocny, mądry i dociekliwy, sprawny fizycznie oraz odpowiedzialny. Aby wzbudzać w innych (a także w sobie!) poczucie bezpieczeństwa trzeba się jednak dobrze przygotować do pracy w tym wymagającym zawodzie. Stąd autorka umieszcza opis munduru, przedstawia wnętrze komendy oraz podstawowe działy (kryminalni, logistyka, cyberprzestępczość etc.), by następnie skoncentrować się na wybranych zadaniach. Po uważnej lekturze dzieci będą znały niejedną ciekawostkę związaną z czterema obszarami pracy w policji: kierowaniem ruchem drogowym, rolą pododdziałów kontrterrorystycznych (ochrona ważnych osób, rozbrajanie ładunków), pracą z psem służbowym czy sprawami z wydziału kryminalnego. Magdalena Walkowiak zaprojektowała koncepcję książki tak, by bezpośrednio aktywizować odbiorców. Stawia pytania, zostawia ćwiczenia do wykonania, zagadki i intrygujące tropy oraz propozycję czytania niekoniecznie w układzie strona po stronie. Wielobarwne ilustracje podkreślające szczegóły przedstawionego tematu wykonała Paulina Nachman, absolwentka Wydziału Grafiki na Uniwersytecie Śląskim.
Książka została objęta patronatem czasopisma „Dzieci”.
Barbara Górecka / Dom Bajek
