Niekoniecznie każdy jest pogrążony w słodkim śnie, jak mawia kołysanka. Dzieci w większości owszem, tak – śpią bardziej lub mniej spokojnie, tymczasem z dorosłymi sprawa jest już bardziej skomplikowana. Są przecież zawody wymagające obecności i aktywności niezależnie od pory dnia czy części tygodnia. Podczas, gdy większość społeczeństwa nocą odpoczywa, regenerując się i nabierając energii do dziennego trybu życia, pracownicy nocni zapewniają spokój i funkcjonowanie miast czy wsi.
„Świat w piżamie” Justyny Drobkiewicz (wyd. Dwukropek, 2021 – nowe wydanie, w innej szacie graficznej) to dobrze skrojona książka, w której główny bohater, czteroletni chłopiec o imieniu Krzyś, odkrywa drugie, nocne życie wielu ludzi pracy. Czytanie z mamą lektury na dobranoc wywołuje szereg pytań, na początku o profesję piekarza. Mama cierpliwie i w ciekawy sposób wyjaśnia krok po kroku tajniki procesu pieczenia chleba, bułek i innych chrupiących smakołyków. Omówienie tego konkretnego przypadku prowadzi do kolejnych pytań i rozmów o pracę wykonywaną nocą – na giełdach spożywczych, w samolotach: Krzyś chce wiedzieć dużo o pilotach, stewardessach i obsłudze lotnik, potem także o kierowcach taksówek, pracownikach ochrony i nocnych stróżach… Zachęcony do poszukiwań w tej materii chłopczyk dostrzega też innych ludzi pracujących wtedy, gdy on śpi – strażaków, lekarzy i pielęgniarki, osoby dbające o czystość w biurach, a nawet rybaków na morzu, dziennikarzy prowadzących nocne audycje oraz pracowników zatrudnionych w drukarni gazet i czasopism.
Z pewnością książka nie wyczerpuje wszystkich możliwości, daje jednak dziecku pewien interesujący zarys profesji, które wymagają zaangażowania po zachodzie słońca. Lekko poprowadzona fabuła, naturalne wplecenie opisów w wydarzenia z życia codziennego Krzysia to dodatkowy atut książki, która dzięki temu zabiegowi jest czymś więcej niż tylko katalogiem zawodów. Ilustracje Anny Simeone barwnie podkreślają tematykę opowiadań, artystka sprawnie żongluje motywami opartymi na ciemnej kolorystyce z dominantą granatu, a scenami oświetlonymi jasno i równomiernie, szczególnie intrygujący zaś jest efekt świetlistości porównywalny do kolorowych świateł neonów.
Książka została objęta patronatem czasopisma „Dzieci”.
Barbara Górecka / Dom Bajek
