Please select a page for the Contact Slideout in Theme Options > Header Options

Zimowe polecanki książkowe: „W grudniu po południu”

Zimowe polecanki książkowe: „W grudniu po południu”
30 listopada 2021 Redakcja DZIECI

Wraz z postępującą jesienią znikają liście z drzew, wieczory stają się dłuższe, poranki mroźniejsze, czas płynie inaczej… Sięgamy po kakao, ciepłe koce i czekamy na zimę. Ta najpiękniejsza czaruje także literacko – a ponieważ najbliższe tygodnie są idealnym czasem na rodzinne lektury zapraszamy do nowego cyklu recenzji: ZIMOWE POLECANKI KSIĄŻKOWE 🙂

Obecność kalendarzy adwentowych staje się powoli tradycją w naszych domach, zwłaszcza w rodzinach, w których dorastają dzieci. Same kalendarze przybierają różne formy – czy to kartoników z czekoladkami, woreczków z numerami dni od 1 do 24 grudnia i niespodziankami w środku, czy koperty z zadaniami albo zagadkami. Idea jest warta wysiłku – nie tylko umilamy okres oczekiwania na Święta, ale i organizujemy rodzinnie czas na różne przyjemności.

„W grudniu po południu czyli trochę inny kalendarz adwentowy” Eweliny Włodarczyk (wyd. Dwukropek, 2021) jest ciepło napisaną książką skrojoną dla tych, którzy potrzebują wsparcia w kreowaniu domowego kalendarza adwentowego. Choć nie znajdziemy w niej przepisów na konkretny kształt opakowania czy kolor bombek, to raczej szereg inspiracji na to, jak niespiesznie, otoczeni serdecznością i bliskością, wykorzystać dane nam grudniowe tygodnie.

W trzyosobowej rodzinie sercem jest Kapitan Córka – rezolutna dziewczynka chodząca do przedszkola. Pierwszego grudnia dowiaduje się od mamy, czym jest kalendarz adwentowy i rozpoczyna pierwszą przygodę z przedświątecznymi zadaniami. Są one bardzo różne – zrobienie własnoręcznie karmy dla ptaków, napisanie listu do Świętego Mikołaja, kalambury, domowe spa, wielkie porządki czy dekorowanie domu i choinki. Pojawiają się propozycje bardziej spektakularne, jak wizyta na jarmarku świątecznym, jak i te zupełnie zwyczajne, a tak potrzebne, jak nicnierobienie. Każdy rozdział to kolejny dzień, w którym pełne ciepła opowiadanie krąży wokół osi fabularnej książki zbliżając się do świątecznego finału.

Magdalena Kwapińska portretując rodzinę pochyla się nad nią z czułością – z jej ilustracji bije spokój i uśmiech. Miękko poprowadzona linia, zatarte kontury i przenikające się plamy barw są nośnikami subtelnego języka artystycznego. Kameralne sceny budowane przede wszystkim w przestrzeni domu znakomicie oddają intymny charakter prowadzonej opowieści.

Z dzieciństwa pamiętam grudzień jako miesiąc pełen rwetesu, w którym zagonieni rodzice próbowali połączyć obowiązki domowe z myciem okien, zdobywaniem prezentów i wigilijnego karpia. Tymczasem naprawdę warto wypracować inny model, bardziej spokojny, bez napięcia i nerwów. Aby dać sobie przestrzeń na prawdziwe świętowanie.

Barbara Górecka / Dom Bajek