Od niepamiętnych czasów ludzie zadają sobie pytanie o pochodzenie i znaczenie szczęścia. Co sprawia, że czujemy się usatysfakcjonowani naszym życiem? Co daje impuls do pozytywnego myślenia, spełniania się w różnych dziedzinach, podejmowania kolejnych kroków w świadomości tego, że jest nam dobrze? Jedną z odpowiedzi na to pytanie jest przyjaźń, obecność wspierającej osoby, która poda rękę w trudności, ukoi w bólu, podzieli radość i zachwyt. Trudno się zatem dziwić, że szukamy takiej głębokiej relacji opartej na bliskości, zaufaniu i cieple.
Litewska pisarka Evelina Daciute przygląda się temu pojęciu w książce „Szczęście to lis” (wyd. Adamada, 2022). Robi to budując fabułę opartą na intrygującym splocie zdarzeń, których następstwo wywołuje w czytelniku silne emocje. Bohaterem książki jest chłopczyk o imieniu Paweł zamieszkujący ze swoją nietuzinkową rodziną (tata jest pilotem helikoptera, mama lepi różności z pomarańczowej gliny) duże drzewo na skraju miasta. Chłopiec wyróżnia się czymś jeszcze – jest bardzo uważny na otoczenie, spacerując do piekarni wybiera taką drogę, by nie przegapić pięknych kamieni i w pełni oraz świadomie dostrzec to, co może wzbudzić zachwyt. Pewnego razu spotyka w parku lisa. W tej opowieści rude zwierzę nie uosabia sprytu, przebiegłości czy zagrożenia, ale jest mądrym towarzyszem Pawła w głębokich rozmowach o tym, co jest w życiu ważne. Huśtając się szukają własnych definicji szczęścia, znajdują znaczenie hojności i przyjaźni. Razem poznają swoje emocje i nastroje. Cieszą się z czasu spędzanego razem.
Kiedy tata chłopca przybywa do domu z wieścią, że czeka ich przeprowadzka do większego miasta i znacznie lepszego drzewa Paweł przeżywa trudne chwile. Ogromna zmiana w jego dotychczasowym życiu wywołuje silną reakcję – strach, rozczarowanie, smutek, tęsknotę. Chłopiec czuje wyraźną pustkę bez przyjaciela…
Ausra Kiudulaite podąża za filozoficzną fabułą kreując ilustracje o złożonych układach kompozycyjnych, nieoczywistych zestawieniach formalnych i ciekawych połączeniach płaskiej zgeometryzowanej plamy z ornamentem. Ważną rolę w szacie graficznej odgrywa kolor, zwłaszcza odcień rudo-pomarańczowego, którego akcenty pojawiają się w różnych rozkładówkach symbolicznie nawiązując do postaci i znaczenia dla historii tytułowego zwierzęcia.
Szczęście to lis! – odkrywa Paweł, a za jego słowami kryje się potrzeba prawdziwego przyjaciela, który rozumie, wspiera, towarzyszy. Przy którym można wzrastać i sięgnąć do gwiazd.
Książka została objęta patronatem czasopisma „Dzieci”.
Barbara Górecka / Dom Bajek
