Please select a page for the Contact Slideout in Theme Options > Header Options

„Traktorek pomaga jelonkowi”. Recenzja

„Traktorek pomaga jelonkowi”. Recenzja
20 listopada 2023 Redakcja DZIECI

Moc serdeczności

Serdeczność, życzliwość, bezinteresowność – oto ludzkie cechy, dzięki którym świat może stać się lepszy. Obcując z małymi dziećmi często zwracamy na to uwagę, uczymy je uważnego towarzyszenia innym, wspierania oraz pomagania w potrzebie. Ten wątek staje się jeszcze bardziej obecny i widoczny w nadchodzącej porze roku. Zimą, kiedy temperatura spada, a rośliny kołyszą się w uśpieniu, wiele mówi się o rozsądnym dokarmianiu ptaków, gromadzeniu liści na legowiska dla jeży, wspieraniu osób w kryzysie bezdomności. Rysująca się na horyzoncie wizja Gwiazdki także uczula nasze serca na pomoc tym z nas, którzy mają w życiu trudniej.

„Traktorek pomaga jelonkowi” Natalie Quintart (wyd. Papilon, 2023, ilustracje Philippe Goosens) to kolejna już część przygód przyjaznego czerwonego Traktorka. Tytułowy bohater, mieszkaniec gospodarstwa Duży Dąb, jest świetnym kandydatem na dziecięcego przyjaciela. Spotykają go różne przygody, nierzadko też rozterki i silne emocje. Tak budowana postać jest bliska dziecku, maluch może się utożsamić z sympatycznym pojazdem, a w jego historiach przejrzeć jak w lustrze.

Tym razem Traktorek jadąc z przyczepką Lili i prosiakiem Leonem po siano na łąkę trafia na leżącego na drodze małego jelonka. Zwierzątko jest ranne, ma zwichniętą nóżkę. Kiedy Traktorek i przyjaciele zawożą delikatnie maluszka do stodoły całe gospodarstwo angażuje się w pomoc choremu. Bandażują nóżkę, karmią, pomagają w rehabilitacji, a nawet proponują wycieczkę objazdową po okolicznym terenie.

Zaangażowanie Traktorka i innych zwierzątek rodzi między nimi więź, więc kiedy jelonek zdrowieje i nadchodzi czas rozstania moment ten nastręcza naszemu tytułowemu bohaterowi niemałych trudności. To ważna lekcja, która zapisze się w sercu czerwonego pojazdu.

Uczmy nasze dzieci pomagać. Świadome uczulanie na potrzeby innych, możliwości zaangażowania i oddania części swojego czasu czy umiejętności drugiej osobie są warte przedyskutowania oraz wdrażania w praktykę. Wspierające się nawzajem społeczeństwo – niekoniecznie w wielkiej skali, może to być grupa przedszkolna czy klasa, rodzina albo drużyna – to przejaw zdrowej i dojrzałej współpracy. Warto o tym pamiętać.

Książka została objęta patronatem czasopism „Dzieci” i „Mama w sam raz”.

Barbara Górecka / Dom Bajek