Pory roku w Klinice Małych Zwierząt w Leśnej Górce
Jest wielu amatorów opowieści, których bohaterami są zwierzęta obdarzone cechami ludzkimi. Spisane ręką pisarzy, widziane oczyma ich niezwykłej wyobraźni perypetie mniejszych i większych osobników, przygody zwierząt różnej maści – leśnych, domowych, wiejskich często są symbolicznym odbiciem naszej rzeczywistości. Jednak zabieg literacki personifikacji pozwala na spojrzenie na dany temat z dystansu, a jednocześnie doskonale pomaga go oswoić.
Tomasz Szwed w serii książek poświęconych Klinice Małych Zwierząt w Leśnej Górce, które zawierają liczne opowieści o mieszkańcach lasu uświadamia czytelników, podaje im ciekawą porcję wiedzy, jak i pozwala na przeżycie różnych emocji, także tych będących wyzwaniem dla małego człowieka. „Jesień w Klinice Małych Zwierząt w Leśnej Górce” oraz „Zima w Klinice Małych Zwierząt w Leśnej Górce” (wyd. Bis, 2019 i 2017, ilustracje Aneta Krella-Moch) to dwa tomy zawierające krótkie rozdziały, w których główną rolę pełnią między innymi Futrosław Borsuk, Sroka Precjoza, Wiewiórka Łupinka, dwa Niedźwiadki – Mniejszy i Większy, łasica, kuna, szop pracz (warto podkreślić znaczące imiona zwierząt)… W tej swoistej feerii bohaterów mamy nie tylko przegląd mieszkańców polskich lasów, ale i cały wachlarz różnych osobowości i – co się z nimi wiąże – różnych zachowań.
Czas jesieni to okres napięcia, kumulowania energii i zapasów, by przetrzymać nadchodzącą zimę. Wiewiórka tradycyjnie zakopuje orzechy, by później zapomnieć o tym, gdzie je „posiała”, zwierzęta zbiorowo uzupełniają także spiżarnię leśnej kliniki. Zdarzają się i chwile grozy – jak ta, w której młody wilczek Pazurek natrafia na łowieckie wnyki… Zima zaś to nie tylko oszałamiający spektakl przyrody, ale i chwile, w których trzeba stawić czoła trudnościom związanym z przetrwaniem. Kiedy pęka tama i klinika zostaje zalana wodą akcja ewakuacyjna wymaga hartu ducha i umiejętności szybkiej organizacji. Szczęśliwie, zwłaszcza dla tych zwierząt, które już bardzo na to czekają, śnieg ostatecznie ustępuje, by las mógł wkroczyć w przedwiośnie.
W opowieściach snutych przez Tomasza Szweda, kompozytora, piosenkarza, ale i psychoterapeuty, kryje się nie tylko walor przyrodniczy. Autor przytacza w kolejnych historiach postawy warte zapamiętania, ale i opisuje różne zabiegi natury medycznej. Tak prowadzona narracja rozbudza zainteresowanie tą dziedziną nauki, a także pomaga oswoić kontakt z lekarzem czy szpitalem. I z pewnością zachęca do odwiedzenia lasu!
Barbara Górecka / Dom Bajek
