Teatru czar
Taniec klasyczny ma w sobie coś magicznego. Choć świadomość lat wymagających ćwiczeń, życiowej dyscypliny oraz poruszania się w niespecjalnie wygodnych elementach kostiumu, które muszą się złożyć na to, by baletnica subtelnie zdawała się sunąć po scenie, daje do myślenia – w ostatecznym efekcie niemal każdy pozwala się porwać temu scenicznemu urokowi. Zwiewność, powab, delikatność i balansowanie poza granicami ludzkiego ciała wzbudza bowiem podziw.
Taniec klasyczny szczególnie cenią dziewczynki, dla których taneczna tiulowa spódnica zwana paczką w połączeniu z eleganckim trykotem i puentami oraz – obowiązkowo wysokim upiętym kokiem to nierzadko wyobrażenie marzeń. Pudrowy róż i połyskujące cekiny są nieodłącznym elementem tego zestawu. Tymczasem oblicza baletu są bardzo różnorodne. Przedstawienia, które wpisują się w klasyczny kanon zawierają zarówno choreografie o płynnym charakterze, jak i te bardziej dynamiczne, skoczne czy przeplatane inspiracjami z kultury tańca ludowego.
Tę różnorodność w interesujący sposób prezentuje książka „Poznajemy balet . Opowieść muzyczna” (wyd. HarperCollins, 2022). Rebecca Brown dokonuje subiektywnego wyboru najważniejszych w jej opinii spektakli i w krótkich słowach charakteryzuje każde z nich. Opisuje najważniejsze wątki fabularne, kluczowe fragmenty taneczne, figury czy stroje. To podstawowe kompendium wiedzy o balecie i jego ciekawej linii rozwoju, skoncentrowane wokół klasyki, bez odwołania do tańca współczesnego czy nowatorskich obecnie form choreograficznych. Nie dziwi dobór tytułów, wśród których znaleźć można m. in.: Jezioro łabędzie, Dziadka do orzechów, Sen nocy letniej, Piotrusia i wilka czy Coppelię. Elementem wyróżniającym publikację jest zamontowany wewnętrzny mechanizm na baterie umożliwiający odsłuchanie fragmentów muzycznych danego przedstawienia. Jest to zdecydowanie atut i cecha, która szczególnie intryguje odbiorców w różnym wieku poszerzając spektrum ich kontaktu z książką.
Autorką pełnych uroku ilustracji jest Ginnie Hsu. Jej artystyczna wyobraźnia opowiada dzieciom kadry wyjęte z teatralnych scen, tancerki i tancerzy przedstawionych na tle bogatej scenografii – architektury czy w otoczeniu tajemniczej przyrody. Już samo oglądanie i podpatrywanie tych rozkładówek rozpala umysł, zwłaszcza amatorów tej dziedziny sztuki.
(W nawiasie dodam tylko, że po konsultacjach z zawodową tancerką ujawniła pewne błędy w książce, nie mają one jednak większego wpływu na kontakt z treścią na poziomie bardzo podstawowym – warto jednak przyjrzeć się całości uważniej i być może wspólnie je z dzieckiem odnaleźć).
Barbara Górecka / Dom Bajek
