Wy nie wiecie, a ja wiem, jak rozmawiać trzeba z psem!
– słowa słynnego wiersza Jana Brzechwy, jak i piosenka z filmu „Akademia Pana Kleksa”, która powstała na podstawie tego tekstu, bawią kolejne pokolenia dzieci. Nic dziwnego, psy są jednymi z najczęściej zapraszanych w grono rodzinne zwierzęcych domowników, mają wiernych amatorów, są wspaniałymi przyjaciółmi i wzbudzają szczerą moc sympatii. Nie mogło więc zabraknąć w naszych krótkich recenzyjnych cyklach tych szczególnych zwierząt, jako też swego rodzaju odpowiedź na zimowy cykl tekstów o kotach. Gotowi?
Wielce sympatyczną psinę o fruwających uszach znajdziecie w książce „Majka i Łapa” (wyd. Frajda, 2023). To prosta opowieść dla młodszych dzieci, bohaterkami fabuły są kilkuletnia dziewczynka o imieniu Majka i jej zawadiacki pies Łapa. Ten wesoły duet sprawi, że dom szybko przemienia się w pole fantastycznej zabawy (ale też całkiem imponującego bałaganu 🙂 , przypisane domownikom miejsca dziwnym trafem nie spełniają swoich zadań (taaaak, Łapa niespecjalnie zainteresowana jest swoim legowiskiem, za to łóżkiem Majki jak najbardziej!), a picie wody z miski jest zadaniem wielce nudnym (dla psa, człowiek to zupełnie inna sprawa). Szklanka stojąca na wysokim stole – oto jest wyzwanie dla zwierzaka!
Per Nilsson, szwedzki autor książek dla dzieci w różnym wieku, z fenomenalnym poczuciem humoru portretuje tę zabawną parę. Dziewczynka i pies zdają się stanowić idealnie uzupełniający się duet, zarówno widziany pod kątem temperamentów, jak i pomysłów na codzienne . Ta ludzko-zwierzęca przyjaźń pachnie czułością, przywiązaniem, błyskiem w oku i głęboką kooperatywą.
Szwedzka ilustratorka Lisen Adbåge (siostra bliźniaczka Emmy Adbåge – cóż to za wspaniałe rodzeństwo!) rysuje opisywaną rodzinną codzienność w sposób ekspresyjny, nieco przerysowany i z dużą dawką ciepłego humoru. To, co dorosłych może wprawiać w lekki dyskomfort (smoczek Majki w pysku Łapy czy Majka pijąca wodę z psiej miski), dzieciom z pewnością się spodoba. Możliwość przeżywania dzięki literaturze spraw zakazanych niesie wiele radości i stanowi swoisty wentyl bezpieczeństwa. Doświadczane razem z dorosłą osobą czytającą emocje są ważnym składnikiem kreowania dziecięcej percepcji oraz budowania relacji, a także wzmacniania poczucia więzi łączącej świat ludzi i zwierząt.
Hau!
Barbara Górecka / Dom Bajek
. Nowy cykl recenzencki!){kind=link}